همبستگی هوش هیجانی با مهارتهای مقابله ای دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان

سابقه و هدف: هوش هیجانی به منزله توانایی درونی فرد در درک و هدایت هیجانها به گونه ای است که باعث ایجاد روابط موفقیت آمیز با محیط شود. هدف این مطالعه تعیین همبستگی هوش هیجانی با مهارتهای مقابله ای دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1387 می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- همبستگی، 180 نفر از دانشجویان به روش تصادفی انتخاب و با پرسشنامه های هوش هیجانی شیرینگ و مهارتهای مقابله ای (cr-s) بررسی شدند. داده ها با آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سن نمونه ها 08/2 ± 46/21 سال بود و 3/53% آنها مؤنث بودند. بین هوش هیجانی و خرده مقیاسهای آن (خودانگیزی، خودکنترلی، خودآگاهی، هوشیاری و مهارت اجتماعی) با مقابله مؤثر متمرکز بر مسأله همبستگی مستقیم وجود داشت (05/0p<). بین نمره کل هوش هیجانی و خرده مقیاسهای خودکنترلی، هوشیاری و مهارت اجتماعی، با مقابله مؤثر متمرکز بر هیجان همبستگی مستقیم وجود داشت (05/0p<). بین نمره کل هوش هیجانی و پنج خرده مقیاس آن با روشهای مقابله بی اثر، همبستگی معکوس وجود داشت (05/0p<). نتیجه گیری: هوش هیجانی با سبکهای مقابله کارآمد ارتباط دارد و می تواند ارتباط بین فشارهای زندگی و سلامت روانی را تعدیل نموده و افراد را در برابر بروز مشکلات روانشناختی محافظت نماید.